فصل پاییز
فصل پاییز
کاش هرگز فصل پاییزی نبود یا که پاییز غم انگیزی نبود
کاش هرگز روز طوفانی نبود یا که بعدش چشم بارانی نبود
باز گویند فصل غم خشک و است و زرد خانه های دل پر است از برگ زرد
شعر ها همرنگ دنیا حسرت است قصه ها هم ماجرای محنت است
خنده هامان عمرش از گل کمتر است گاه می گویند نباشد بهتر است
زندگی از دل شکستن پر صداست دیده ها هم اشکهایش بی بهاست
آن یکی گوید چه دنیا بی وفاست این یکی گوید که تقصیر قضاست
آن یکی گوید که این دست خداست این یکی گوید مگر او مثل ماست
دیگری پرسد امیدی مانده است آن یکی گوید دوایش خنده است
آن طرف تر یک غریبی خسته بود داد زد ای کاش دل نشکسته بود
صحبت از غم شد یکی فریاد زد کاش می شد رفت و یکجا داد زد
کاش می شد درد خود را چاره کرد از میان زنجیر غم را پاره کرد
این طرف ناگه یکی دادش بلند تا خدا باشد نباشد غم بخند
او امید هر غریب خسته است مرهم درد دل بشکسته است
طاهره شمسیان
