تو مرا داری و من قرآن را
دل من غصه چرا
تو مرا داری و من قرآن را
و همیشه همه جا می خوانم سوره ای از سور قرآن را
قلب من کینه چرا
تو مرا داری و من قرآن را
خانه تو پر از احساس خداست
چشم من گریه چرا
تو مرا داری و من قرآن را
جان من حسرت و افسوس چرا
تو مرا داری و من قرآن را
او همانی است که با خواندن آن روح پرواز دگر می یابد من دو بال از قرآن به تو خواهم بخشید
پس بخوان قرآن را که شفای دلهاست
سیده زینب حسینی
